Η πορεία του ανθρώπου
μέσα από τη μάτια και
με τη βοήθεια της Κινεζικής Ιατρικης
Στη σύγχρονη εποχή ο άνθρωπος περισσότερο από ποτέ βιώνει τον εαυτό του ως ξέχωρο από τη φύση και τον πλανήτη πάνω στον οποίο βρίσκεται. Η βασική αιτία αυτής της αποξένωσης προέρχεται από τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί τη νόηση· όταν μέσω της σκέψης δημιουργεί μια απόσταση μεταξύ του εαυτού του και του αντικειμένου που παρατηρεί. Αυτή είναι μία φυσιολογική εργασία που πραγματοποιεί ο νους για να μπορέσει να δεχτεί τις πληροφορίες που έρχονται από το περιβάλλον και να τις επεξεργαστεί ανάλογα· όμως αναπόφευκτα δημιουργεί και την ψευδαίσθηση της χωριστικότητας με όλα τα αρνητικά παράγωγα αυτής, ένα από τα οποία είναι και ο εγωισμός.
Αποτέλεσμα αυτού του τρόπου θέασης είναι ο διαχωρισμός που αισθάνεται ο άνθρωπος από τον υπόλοιπο κόσμο με την αίσθηση της μοναξιάς, της αδιαφορίας και του ανικανοποίητου. Εντέλει, συνειδητά ή ασυνείδητα όλη η προσπάθεια που καταβάλει στην διάρκεια της ζωής του είναι στο να νιώσει ξανά αυτή την σύνδεση με το Σύνολο, με το Ένα, όπως αισθανόταν όταν ήταν ένα μικρό παιδί.
Αυτός ο διαχωρισμός έχει εισχωρήσει σε κάθε τομέα της σημερινής κοινωνίας, από την εκπαίδευση στα σχολεία και τα πανεπιστήμια μέχρι και στην υγεία. Η πεποίθηση ότι το σύμπτωμα είναι “ένα ατυχές γεγονός” το οποίο “συμβαίνει” στον άνθρωπο και ότι μπορεί να καταπολεμηθεί και να νικηθεί είναι βασισμένη πάνω στην ίδια περιορισμένη αντίληψη της πραγματικότητας, του κατακερματισμού και της διαίρεσης.
Παρ’ όλα αυτά, οι σύγχρονες επιστήμες (κβαντική φυσική) πλέον ανακαλύπτουν σιγά σιγά αυτό που γνώριζαν στο παρελθόν όλοι οι μεγάλοι πολιτισμοί, όπως ο ελληνικός και ο κινέζικος, ότι όλος ο κόσμος μέσα στον οποίο βρισκόμαστε είναι Ένα αδιαίρετο συντονισμένο σύστημα – πεδίο μέσα στο οποίο αδιαλείπτως ανταλλάσσονται πληροφορίες – ενέργειες μεταξύ όλων των μερών που το απαρτίζουν.
Ο Ταοϊσμός και κατ’ επέκτασιν η κινέζικη ιατρική, από τον οποίο προέρχεται, βασίζονται πάνω σε αυτή την ολιστική θέαση του Κόσμου άρα και του ανθρώπου. Τα πάντα στη φύση από τις πέτρες, τα φυτά, τα ζώα μέχρι την βαρύτητα και τον ηλεκτρισμό είναι ενέργεια· όπως από ενέργεια αποτελείται και το ανθρώπινο σώμα καθώς και τα συναισθήματα και οι σκέψεις του.
Ο άνθρωπος είναι μια μικρογραφία, πιστή αναπαράσταση του Σύμπαντος· έτσι λοιπόν οι ίδιες δυνάμεις που ενεργούν στη φύση δρουν και μέσα του. Η ασθένεια έρχεται με την απομάκρυνση του από τις πηγές εκείνες οι οποίες δίδουν τη ζωή στο σώμα του και διατηρούν την καλή υγεία αυτού. Ο Βελονισμός, για παράδειγμα, δρα βοηθώντας στην εξαφάνιση των συμπτωμάτων· κυρίως όμως εστιάζει στο να διορθώσει κάθε παρέκκλιση (αίτιο) που παρατηρείται βοηθώντας το θεραπευόμενο να συντονιστεί καλύτερα, τόσο στο σώμα όσο και στο συναίσθημα και τη σκέψη, με αυτές τις πηγές της ζωής.
Στη θεωρία της κινέζικης ιατρικής όταν η ενέργεια (Qi – Τσι) συμπυκνώνεται δημιουργείται η ύλη, όταν εξαπλώνεται έχουμε το χώρο. Όταν το Τσι συγκεντρώνεται στο σώμα ξεκινά η ζωή του ανθρώπου (από τη στιγμή της σύλληψης του εμβρύου), μόλις διαχωριστεί από αυτό επέρχεται ο θάνατος· όταν ρέει αρμονικά και ελεύθερα υπάρχει καλή υγεία και ευεξία, όταν παρεμποδίζεται η ροή του εμφανίζεται η ασθένεια.
Ολόκληρο το σώμα και συγκεκριμένα κάθε όργανο μπορεί να ιδωθεί και ως ένας δέκτης και πομπός ενεργειακών συχνοτήτων· κυρίως το Συκώτι, η Καρδιά, η Σπλήνα, τα Πνευμόνια και τα Νεφρά. Τί σημαίνει αυτό; Το κάθε ένα από αυτά ανταλλάσσει πληροφορίες όχι μόνο εντός του σώματος αλλά και εκτός αυτού· επίσης, συνδέονται με συγκεκριμένα συναισθήματα και σκέψεις, άρα και δύναται να επηρεάζουν και να επηρεάζονται από αυτά θετικά ή αρνητικά. Ταυτόχρονα, η ψυχονοητική κατάσταση ενός ανθρώπου αλληλεπιδρά με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται, άλλους ανθρώπους, ζώα, φυτά ακόμα και υλικά αντικείμενα.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι η ενέργεια αρχικά είναι ουδέτερη, είναι μία εύπλαστη πρώτη ύλη η οποία παίρνει μια συγκεκριμένη μορφή ανάλογα με την επιθυμία, συναίσθημα, σκέψη, σκοπό αυτού που τη χρησιμοποιεί. Η χαρά και η αγάπη, που είναι χαρακτηριστικά της Αληθινής φύσης του ανθρώπου, βελτιώνουν τη ροή του αίματος και της ενέργειας στο σώμα με αποτέλεσμα την καλυτέρευση της υγείας και την αύξηση της αποφασιστικότητας και θέλησης για ζωή. Από την άλλη πλευρά, η προσκόλληση σε “βλαβερά” συναισθήματα και σκέψεις απομυζά την ενέργεια των οργάνων και κατ’ επέκταση ολόκληρου του σώματος, προκαλώντας σωματική και ψυχική δυσφορία η οποία σε βάθος χρόνου μπορεί να φέρει συγκεκριμένες ασθένειες.
Με την κατάλληλη υποστήριξη του θεραπευτή ο βελονισμός δύναται να καθοδηγήσει τον άνθρωπο μέσα σε ένα αυτογνωσιακό ταξίδι και να τον βοηθήσει να κατανοήσει σταδιακά ότι έχει την ικανότητα να παύσει να συντονίζεται με τις συναισθηματικές και νοητικές παθολογικές αυτές καταστάσεις (αίτια) οι οποίες συντηρούν την ασθένεια του (συμπτώματα) και ταυτόχρονα να στρέψει την προσοχή – προσήλωση του προς νέες συμπεριφορές οι οποίες βελτιώνουν και εξελίσσουν τη ζωή του.
Με βάση τις ψυχονοητικές λειτουργίες με τις οποίες συνδέεται το κάθε ένα από τα πέντε βασικά όργανα στην κινέζικη ιατρική μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι:
Στο Συκώτι, η ίδια ενέργεια η οποία ξοδεύεται ως θυμός και άγχος μπορεί διαφορετικά να χρησιμοποιηθεί ως δημιουργικότητα, προσαρμοστικότητα και αποφασιστικότητα. Η εμμονή σε συγκεκριμένες φοβίες και σκέψεις (άγχος) μπορεί να δώσει τη θέση της στην επιμονή και στο “καλό” πείσμα το οποίο βοηθά τον άνθρωπο να πετύχει τον σκοπό του, όσο δύσκολος και αν φαινόταν αρχικά.
Στην Καρδιά, το μίσος, η ζήλια και η απουσία χαράς αποχωρούν όταν ο άνθρωπος συντονίζεται περισσότερο με πράγματα τα οποία τον γεμίζουν με αγάπη και τον κάνουν να αισθανθεί πλήρης· έτσι φτάνει σταδιακά να ανακαλύψει – αναγνωρίσει αυτό που αληθινά θέλει στη ζωή του και να το ακολουθήσει με όλο του το Είναι.
Στη Σπλήνα, η ανησυχία, η έγνοια και η έλλειψη συγκέντρωσης και αυτοπεποίθησης αντικαθίστανται από την αφοσίωση και προσήλωση σε όποια εργασία και αν αναλαμβάνει ο άνθρωπος. Έτσι αρχίζει σταδιακά να βρίσκει το Κέντρο του και να συνειδητοποιεί όλο και περισσότερο ότι εκεί που τοποθετεί την σκέψη του εκεί ακριβώς επενδύει και την ενέργεια του.
Στα Πνευμόνια, η θλίψη που αισθάνεται κάποιος και η καθήλωση σε γεγονότα του παρελθόντος αποχωρεί μόλις μάθει να παρατηρεί, να αναγνωρίζει και να εκτιμά το όμορφο και πολύτιμο που υπάρχει μέσα σε κάθε στιγμή της ζωής.
Στα Νεφρά, ο φόβος παύει να υπάρχει όταν το άτομο τον αποδεχτεί και τον γνωρίσει πλήρως. Έτσι ο φόβος δίνει την θέση του στη γνώση και τη σοφία και η ενέργεια πάνω στην οποία στηριζόταν υποστηρίζει τώρα τα μελλοντικά εγχειρήματα του ανθρώπου
Όσο ο άνθρωπος γίνεται περισσότερο συνειδητός τόσο περισσότερο καταλαβαίνει ότι τα συμπτώματα είναι απλά ένα μήνυμα για να τον επαναφέρουν στην Αληθινή του φύση η οποία είναι Ένα με την φύση ολόκληρου του Σύμπαντος.