Πως λειτουργεί ο Βελονισμός.
Ένας θεραπευτής μέσα σε κάθε άνθρωπο.

Υπάρχουν αρκετές θεωρίες σχετικά με το πώς λειτουργεί ο βελονισμός. Σε κάποιες από αυτές αναφέρεται ότι ο βελονισμός διακόπτει τη μεταφορά της πληροφορίας του πόνου από την πάσχουσα περιοχή στον εγκέφαλο, κάτι που οδηγεί στην ελάττωση ή και εξαφάνιση της αίσθησης του πόνου, βοηθά στην αύξηση της εγκεφαλίνης (ενδορφίνη, φυσικό παυσίπονο) που παράγεται στον εγκέφαλο και προκαλεί απουσία του πόνου (αναλγησία), ρυθμίζει και διορθώνει ανωμαλίες που παρουσιάζονται στο νευρικό σύστημα αυξάνοντας τα επίπεδα νευροδιαβιβαστών όπως της σεροτονίνης και νοραδρεναλίνης (κάτι που εξηγεί και το αίσθημα ευφορίας που αναφέρουν αρκετοί ασθενείς μετά από μια συνεδρία), δυναμώνει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος βοηθώντας έτσι στη θωράκιση του οργανισμού απέναντι σε ιούς, βακτήρια, χημικές ουσίες κλπ., βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και αυξάνει με αυτό τον τρόπο τη ροή των ερυθρών και λευκών αιμοσφαιρίων στην περιοχή εκείνη που έχει υπάρξει τραυματισμός ή ασθένεια, οδηγώντας έτσι στην ταχύτερη αποθεραπεία.

Όλες οι παραπάνω θεωρίες είναι σωστές, όμως αναφέρονται μονάχα σε χημικές διεργασίες στο σώμα. Ο άνθρωπος όμως είναι ένας πολύπλοκος και πολυσύνθετος ζωντανός οργανισμός, ο οποίος αισθάνεται και σκέφτεται. Τα συναισθήματα δεν μπορούμε να τα δούμε, μπορούμε όμως να τα νιώσουμε στο σώμα μας, κάτι που μας δείχνει την επίδραση που έχουν και εντέλει τη μεταβολή που προκαλούν στο σώμα και το αντίστροφο. Οι σκέψεις, υποσυνείδητες ή συνειδητές, διεγείρουν σωματικές λειτουργίες και άμεσα ή σταδιακά φέρνουν αλλαγές στο σώμα. Το παραμικρό ερέθισμα είτε αυτό συμβαίνει μέσω των πέντε αισθήσεων, ενός συναισθήματος ή μία σκέψης αποθηκεύεται στα κύτταρα (κυτταρική μνήμη). Όχι μόνο στα κύτταρα του εγκεφάλου, αλλά όλου του σώματος. Αυτό σημαίνει ότι ολόκληρο το σώμα είναι ένας αποθηκευτικός χώρος εμπειριών. Οτιδήποτε έχει συμβεί στη ζωή ενός ανθρώπου, οποιοδήποτε γεγονός, αφού επεξεργαστεί και φιλτραριστεί από το νευρικό σύστημα παραμένει ως πληροφορία και επηρεάζει το σώμα.

Η κινέζικη ιατρική, όπως πλέον αποδεικνύει και η κβαντική φυσική, περιγράφει το σώμα, τα συναισθήματα και τις σκέψεις ως φως (ενέργεια). Όταν το φως δονείται σε χαμηλούς κραδασμούς σχηματίζεται το σώμα ̇ τα συναισθήματα και οι σκέψεις βρίσκονται σε υψηλότερες συχνότητες. Το κάθε σωματικό κύτταρο, στο αίμα, τα κόκαλα, τους μύες, το δέρμα, τα όργανα έχει τον δικό του ξεχωριστό κραδασμό, το ίδιο συμβαίνει και για τα συναισθήματα, χαρά, φόβο, θυμό, θλίψη αλλά και για τις σκέψεις, αρνητικές ή θετικές. Μια σκέψη μπορεί να είναι εξυψωτική, ένα συναίσθημα να προκαλεί ευφορία, ένα χάδι, μια μυρωδιά, το άκουσμα μιας οικείας και αγαπημένης φωνής φέρνει ικανοποίηση. Συμβαίνει όμως και το αντίθετο, αρνητικές σκέψεις και φοβίες καθηλώνουν τον άνθρωπο, η σωματική βία προκαλεί ψυχική δυσφορία.

Στον βελονισμό υπάρχουν 12 κύρια όργανα με τα αντίστοιχα κανάλια ενέργειας που ρέουν στο σώμα. Το κάθε ένα από αυτά τα όργανα έχει το δικό του κραδασμό ο οποίος βρίσκεται κοντά σε κάποιο συγκεκριμένο συναίσθημα ή σκέψη. Έτσι αντίστοιχα και το κάθε συναίσθημα και σκέψη επηρεάζουν διαφορετικά όργανα, και τις λειτουργίες αυτών, αλλά και περιοχές του σώματος· π.χ. ο θυμός το Συκώτι, η απουσία χαράς την Καρδιά, η ανησυχία την Σπλήνα – Πάγκρεας, η θλίψη τα Πνευμόνια και ο φόβος τα Νεφρά.

Στην εικόνα επάνω βλέπουμε τα 12 όργανα στην Κινεζική ιατρική και τις ώρες που το καθένα λειτουργεί καλύτερα.


Μια ασθένεια, είτε αυτή είναι ψυχολογική ή σωματική, δεν είναι κάτι άλλο από μία συνήθεια, ένας μηχανισμός ο οποίος έχει αποτυπωθεί μέσα στο υποσυνείδητο του ανθρώπου και στην κυτταρική μνήμη του σώματος. Η συνήθεια ως πληροφορία – γνώση για να εδραιωθεί απαιτεί την εξάσκηση και επανάληψη συγκεκριμένων συμπεριφορών. Η εκπαίδευση αυτή ξεκινά από την περίοδο της κύησης, όπου το έμβρυο σε πλήρη σύνδεση με την μητέρα, εκτός από τα τροφικά συστατικά, απορροφά συναισθήματα και συμπεριφορές και εδραιώνεται στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού ̇ εξαρτάται οπωσδήποτε από το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλώνει αλλά σίγουρα σχετίζεται επίσης κατά ένα μεγάλο βαθμό και από τις προδιαθέσεις που κληρονομεί από τους προγόνους του.

Και όπως ο τρόπος για να πάψει κάποιος μία συνήθεια είναι να σταματήσει να την επαναλαμβάνει, έτσι αντίστοιχα και η ίαση από μία ασθένεια έρχεται όταν παύσει ο μηχανισμός - αιτία ο οποίος την προκαλεί. Όπως υπάρχουν συνήθειες που είναι πιο εύκολες να σταματήσει κάποιος και άλλες πιο δύσκολες, έτσι υπάρχουν και ασθένειες που απαιτούν μεγαλύτερο χρόνο ίασης και άλλες λιγότερο. Αν και υπάρχουν πολλές ερμηνείες για το πώς λειτουργεί ο βελονισμός, αυτό που κάνει κυρίως είναι να εκπαιδεύει το σώμα αλλά και την προσωπικότητα του θεραπευόμενου σε μία διαφορετική και περισσότερο αποδοτική στάση ζωής, απενεργοποιώντας - εξαλείφοντας ταυτόχρονα τους μηχανισμούς – αιτίες που οδήγησαν στην ασθένεια. Είναι σα να συντονίζουμε τον ραδιοφωνικό δέκτη στη συχνότητα του σταθμού που θέλουμε να ακούσουμε ή σα να αναβαθμίζουμε τον ηλεκτρονικό υπολογιστή για να λειτουργεί καλύτερα.

Όσο ο άνθρωπος εξελίσσεται και αρχίζει να μαθαίνει περισσότερο τον εαυτό του αλλά και να έρχεται σε συνειδητή επαφή με τις πηγές εκείνες οι οποίες του δίνουν τη ζωή, τόσο θα αρχίσει να κατανοεί τη σημασία και το λόγο ύπαρξης των ασθενειών.

© 2024 Εμμανουήλ Παπαμιχάλης