Ίαση και Αυτογνωσία
στην Kινέζικη Iατρική
Η θεραπεία ως δίαυλος επικοινωνίας
της ψυχής του ανθρώπου
με το σώμα του
Μέρος Α'

Οποιοδήποτε κομμάτι του νου είναι διαχωρισμένο από την Καρδιά, το Πνεύμα, το σκοπό του ανθρώπου και την πρωταρχική αλήθεια και νοημοσύνη του Σύμπαντος είναι αντίθετο με την κίνηση του Μεγάλου Συνόλου.

Ας προετοιμαστούμε για την επιστροφή στο Μεγάλο Σύνολο απαλλάσσοντας τους εαυτούς μας από όλα τα συσσωρευμένα κομμάτια τα οποία παραλύουν τη νόηση.

Με αυτό τον τρόπο θα λειτουργήσουμε ως ολιστικοί θεραπευτές του εαυτού μας.

Λάο Τσε, Τάο Τε Τσινγκ

Το σύμπαν μέσα στο οποίο κατοικεί ο άνθρωπος στηρίζεται πάνω σε μία βασική αρχή. Δεν μπορεί να υπάρχει ζωή χωρίς κίνηση και δεν μπορεί να υπάρχει κίνηση χωρίς ζωή. Αυτές οι δύο δυνάμεις έρχονται από την ίδια πηγή, οπότε είναι ουσιαστικά μία δύναμη εκδηλωμένη σε δύο. Έτσι όταν παύει να υπάρχει ζωή σταματάει και η κίνηση. Το ακριβώς αντίστροφο συμβαίνει, όπου η απουσία κίνησης σταδιακά αφαιρεί τη ζωή.

Η θεωρία της κινέζικης ιατρικής, εργαλείο της οποίας είναι και ο βελονισμός, βασίζεται πάνω στη φιλοσοφία του Ταοϊσμού. Στην αρχή της δημιουργίας του Σύμπαντος υπήρχε μόνο το Τάο, μετά όμως αυτό διαχωρίστηκε στο Γιν και το Γιανγκ, φτιάχνοντας έτσι τον κόσμο της δυαδικότητας. Το Γιν και το Γιανγκ αντιπροσωπεύουν αντίστοιχα τη ζωή και την κίνηση μέσα στο σύμπαν. Γιν είναι η κεντρομόλος δύναμη η οποία κρατάει το κέντρο, συντηρεί, προμηθεύει. Γιανγκ είναι η φυγόκεντρος δύναμη η οποία ενεργοποιεί, δημιουργεί, καθοδηγεί, εξελίσσει. Το σύμπαν βρίσκεται σε μια διαρκή εξέλιξη, διεύρυνση, εξάπλωση χωρίς όμως ποτέ να χάνει το κέντρο του, έτσι κρατιέται η ισορροπία.

Τα πάντα στη φύση από τις πέτρες, τα δέντρα, τα ζώα μέχρι την βαρύτητα και τον ηλεκτρισμό είναι ενέργεια, όπως ενέργεια είναι και το σώμα του ανθρώπου καθώς και τα συναισθήματα και οι σκέψεις του. Ο άνθρωπος είναι μια μικρογραφία, πιστή αναπαράσταση του σύμπαντος· έτσι λοιπόν οι ίδιες δυνάμεις που ενεργούν στη φύση δρουν και μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Οι Ταοϊστές έμαθαν για τη λειτουργία του ανθρώπινου σώματος παρατηρώντας τη φύση και μελέτησαν τις αρχές του σύμπαντος γνωρίζοντας τον εαυτό τους. Ως επιστήμονες, μέσω της παρατήρησης, συνειδητοποίησαν ότι όπου υπήρχε κάποια διαταραχή στο φυσικό περιβάλλον ή ασθένεια στον άνθρωπο υπήρχε ταυτόχρονα και παρεμπόδιση της κίνησης της ενέργειας. Είδαν πως η επιβράδυνση ή στασιμότητα της ενέργειας οδηγεί αργότερα σε μείωση αυτής και μετέπειτα στην εμφάνιση συμπτωμάτων ασθένειας. Άρα η ασθένεια δεν είναι κάτι διαφορετικό από απουσία κίνησης στη ζωή του ανθρώπου.

Alone

Το πιο ενδιαφέρον όμως στις ανακαλύψεις τους ήταν ότι κατάφεραν να βρουν τις αντιστοιχίες του κάθε συμπτώματος, δηλαδή της κάθε πάθησης στο σώμα, με τα συναισθήματα και τις σκέψεις του ανθρώπου. Η προσκόλληση σε συναισθήματα φόβου, θλίψης, θυμού, η συνεχής αγωνία και άγχος, τα επαναλαμβανόμενα πρότυπα σκέψεων, όπως και οι βλαβερές συνήθειες, εμποδίζουν την κίνηση της ενέργειας στους μεσημβρινούς του σώματος απομυζώντας τη ζωτικότητα του οργανισμού. Όπως ακριβώς συμβαίνει σε έναν ποταμό όταν συσσωρεύονται εμπόδια σε περιοχές κατά μήκος του. Έτσι ένας πονοκέφαλος μπορεί να παρουσιάζεται μετά από μία έξαρση θυμού ή έντονο άγχος, μια ταχυκαρδία ή κρίση πανικού απλά και μόνο μετά από μία σκέψη που πυροδότησε φόβο, μια αναπνευστική αλλεργία μετά από μία μεγάλη περίοδο στεναχώριας ή απογοήτευσης.

Από την άλλη μεριά είδαν ότι η βελτίωση της ροής της ενέργειας στο σώμα οδηγεί σε καλή υγεία και ευεξία όπως και σε χαρούμενη διάθεση αλλά και θετικότερη στάση προς τη ζωή. Αφού χαρτογράφησαν το σώμα σε κανάλια ενέργειας βρήκαν σημεία πάνω σε αυτά τα οποία συνδέονται με συγκεκριμένα όργανα. Η ενεργοποίηση αυτών των σημείων, όπως γίνεται στις θεραπείες του βελονισμού, εξαλείφει τα ενεργειακά εμπόδια και επαναφέρει την ισορροπία σε αντίστοιχες περιοχές του σώματος δυναμώνοντας τη σύνδεση μεταξύ τους. Έτσι ολόκληρος ο οργανισμός πλέον λειτουργεί ξανά ως ένα ενιαίο σύστημα.

Alone

Σιγά - σιγά, ο θεραπευόμενος ανακαλύπτει ότι η επανεκκίνηση αυτή του συστήματος αναγεννά ολόκληρο το είναι του, διευρύνει το πεδίο δράσης του, αλλάζει σταδιακά τη σχέση που έχει πρωτίστως με το σώμα του και τον εαυτό του και κατ’ επέκτασιν με το περιβάλλον γύρω του. Η υποχώρηση των συμπτωμάτων ταυτόχρονα με την θετική αυτή αλλαγή στη διάθεση και στο χαρακτήρα του τον βοηθά να δει τη σχέση που υπάρχει μεταξύ της ασθένειας και παλιών προτύπων συμπεριφοράς, τα οποία και δημιούργησαν την ασθένεια. Πλέον, αυτή η συνειδητοποίηση και γνώση του προσφέρει νέους τρόπους επικοινωνίας και δράσης μέσα στη ζωή του οι οποίοι δύναται να τον οδηγήσουν σε καταστάσεις εσωτερικής αρμονίας και πνευματικής εξέλιξης.

Έτσι ο θεραπευόμενος από παθητικός παρατηρητής - ασθενής μετατρέπεται σε ερευνητή - θεραπευτή ολόκληρου του εαυτού του. Για να γίνει αυτή η αλλαγή απαιτείται μια συνειδητή απόφαση αποδοχής αυτής της νέας κατεύθυνσης – κίνησης που εδραιώνεται μέσα του. Η καλύτερη υγεία, χαρά αλλά και περισσότερη αγάπη που αρχίζει να νιώθει για τον εαυτό του και τους ανθρώπους γύρω του κάνει ευκολότερη αυτή τη μετάβαση. Το ταξίδι επιστροφής στην μεγάλη αγκαλιά του Σύμπαντος έχει μόλις ξεκινήσει!

Όπως άλλωστε μας λέει και ο Ιπποκράτης, η ίαση είναι θέμα χρόνου, είναι όμως επίσης και μια ευκαιρία!

© 2024 Εμμανουήλ Παπαμιχάλης